In de levensloop van de 1100 is er bij revisies het nodige aan het origineel veranderd. De kap die ik tot mijn beschikking had was één van de laatste uitvoeringen en dus niet direct bruikbaar voor een model wat de eerste uitvoering moet gaan uitbeelden. 
Kenmerkend voor de crème uitvoering zijn de doorlopende sierstrepen en natuurlijk de achterzijde. De sierstrepen lopen als een soort vleugel over de voorzijde en lopen verder over de gehele zijkant. Vroeger bevonden deze sierlijnen zich tussen een rand, maar deze is gedeeltelijk na de revisie verwijderd. Ook op het model was dit het geval en deze moeten extra worden aangebracht. 
 

De dubbele achterlichten zijn van het model verwijderd en de oneffenheden van het snijden zijn dicht geplamuurd. Van een rond stuk styreen heb ik schijfjes gesneden en deze tot een lensvorm gevijld. Deze schijfjes hadden precies de doorsneemaat van de grote remlichten. De sluitlichten op het dak zijn de oude remlichten die ik overhad en konden zo weer worden hergebruikt.

Vroeger mocht je enkel instappen bij de bestuurder en daardoor ontbraken de deurbedienings knoppen bij de overige deuren. Op het model eventjes met de vijl erover en weg waren ze. Bij de middendeur zaten aan de rechterzijde een soort roosters annex opstapjes. Ook deze zijn uit styreen vervaardigd. 

Het dak is tijdens de revisie onveranderd gebleven en het model klopte dan ook volledig. Echter vond ik de antennes wat aan de dikke kant. Deze heb ik opnieuw aangebracht van dun ijzerdraad en geven het model een betere uitstraling. 
Op het dak kon natuurlijk de dakreclame niet ontbreken. De reclames die bij de gele pcc's werd aangebracht waren helaas niet bruikbaar (verkeerd tijdperk) dus moest er zelfs iets worden vervaardigt. Een veelvuldig voorkomende reclame was destijds "Opel Riva". Van verschillende foto's is deze op de computer nagetekend en in kleur uitgeprint. Dit geeft het model toch wel iets unieks. Later bleek dat deze reclame ook in een rechtopstaande versie bestond, maar ik ben tevreden met mijn variant. 
 

Het onderstel was direct bruikbaar van een gele PCC, alleen de kleur voor het verenpakket en de remmen moest lichtgrijs zijn. Met de airbrush was dit snel verholpen. Natuurlijk moest het model ook van koppelingen worden voorzien en de gebruikelijke Bemo koppelingen vond ik iets te grof qua omvang. Van een ongebouwde H&P/Prefo set had ik nog nep koppelingen liggen die erg leken op wat er in het echt onder de PCC hoord te zitten. Een extra stripje styreen erop voor de zogenaamde stroomverbinding en de koppeling was gelijk bruikbaar. Niet functioneel voor dubbeltractie, maar dat is niet erg, want ik heb toch maar één model. Het gele model op de foto's is namelijk geleend. 

Kleur en opschriften 

Het mengen van de crème kleur was eigelijk het aller moeilijkst van de gehele verbouwing. Oude kleurenfoto's die als voorbeeld moesten dienen gaven een vertekend beeld, want de meeste foto's lieten verschillende crème kleuren zien. Ook bij het bekijken van het voorbeeld waren er onderling verschillen aanwezig. Na drie maal met verschillende kleuren gespoten te hebben, was ik tevreden. Maar totdat ik hem in fel daglicht bekeek. Hij was weer te licht uitgevallen. Ik heb besloten om het maar zo te laten, want in het echt verkleuren trams ook weleens.  
Het dak is in een lichtgrijze kleur gespoten (Light grey van Revell) en de groene sierstrepen is een mengsel van verschillende groentinten. 

Voor de opschriften heb ik gebruikt gemaakt van de originele opschriften die op het gele model thuishoren. Niet helemaal correct, maar het is twee maal kijken voordat je het door hebt.  
 

Binnenzijde  

Om het model af te maken heb ik een beginnetje gemaakt met het aanbrengen van de stangen in het gangpad en op de rugleuningen. Dit klusje vergt erg veel tijd en dat moet ik nog eens afmaken. Maar het resultaat ziet er nu al leuk uit. 

Conclusie 

Het was mijn eerste echte verbouwing (die ik ook heb afgerond) en het resultaat is naar wens. Ik weet zeker dat ik de enige ben die nu een crème kleurige PCC van Alfred Riess in bezit heeft en dat geeft ook wel een goed gevoel. Omdat ik de smaak toch wel te pakken heb gekregen ben ik weer bezig met een volgend Nederlands model, maar daar later meer over.  

Foto's van het model